Acelesi yok şimdi kalabalıklaşmanın.
Ben İstanbul değilim.
Yalnızlık denen beton yığınına sarmalanmış bedenim.
İmkanı yok kıpırdamaz bu taş yerinden.
Farz et bize aşk diye verilen yeşilliklerden sevgi bekledik.
Kara bulutlar ancak kalplerimizle birleşebilseydi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta