Kurak ve Karanlık Şiiri - İrem Serdengeçti

İçim derin,dipsiz bir kuyu
Bir taş atıyorum,sesi bekliyorum
Bekliyorum,
Bir ses geliyor,yankı yapıyor
Belli ki su kuruyalı çok olmuş,
Bir avuç su kalmamış bu derin dipsiz kuyuda,
Yaşam yok burada
İçim kurak ve karanlık
Filizlenen tek bir tohum yok
Yeşermek için çabalayanların hepsi bir bir soldu,
Cansız bedenleri kaldı benimle
Çığlıklarını duydum yankı yaptı kulaklarımda,
Oysa kulaklarım sağır benim onların seslerine,
Ben kendi haykırışlarımı duyamazken,
Sizin ölüm çığlıklarınızı işitemem,
Sağırım ben,
Kendime bile,
Sağırım ben...