Kurak Dizeler Şiiri - Mecit Aktürk

Bir selam vermeden düşürdün nâra
Ben kara diyorum, sen ak diyorsun
Pansuman etmeden kapanmaz yara
Sebep soruyorum, "ayak" diyorsun

Bir kalem ezelden âmâysa eğer
Bakılmaz sözüne, verilmez değer...
"Ya sen kır ucunu yahut bize ver
Yazdığın dizeler kurak" diyorsun

Sanki suçum ağır, heceyle cimâ
Ne birazcık insaf, ne de acıma
"Çek şu sandalyeyi, gel yamacıma
Göstereyim nerde aksak" diyorsun

"Zannetme sebepsiz öfkemde bu ton
Yerimden hoplattı bastığın buton
Bol gelmiş bedene giydiğin bu don
Senin hakkın bi ton dayak" diyorsun

Az acı; demir at bir bahanede!
"Şurası mükemmel, çok şahane" de
Ne puan vermişsin, övmüşsün ne de
Yine de yaptığım kıyak diyorsun

Kara bahtım ile verip elele
Gururumu kırıp katmışsın sele
"Ustalık, üstatlık mühim mesele
Sen artık bu işi bırak" diyorsun

Tevile ne hacet; mesaj gayet net
Cem etmiş özünde; Of'lu'da şöhret!
"Yüz sür eşiğine; hâline şükret
Alırsa yanına çırak" diyorsun

Bismillah demeden yeni bir güne
Yakıştı mı üzmek bir yetişkine
Teselli beklerken, sen hâlâ yine
"Defter kalemine yasak" diyorsun

"Yaş gelmiş doksana, noksansın ar'ca
Ter katmak gerekir edebî harca
Kalan üç gününü toruna harca"
Kibarca; yaşlısın, bunak diyorsun

Kalpler kıymetini bilene âit
Onurlu kaleme yetmeli bi "git!"
"Hükmü infaz için müsait vakit
Bayramın ertesi, şafak" diyorsun.