Kurak Bir Deniz Şiiri - Baykal Kaanalp

kurak bir deniz gibiyim
içinde hiçbir canlı yaşamayan
ne bir gölge var beni soran
ne de üzerimde bir yelkenli

taşıyorum kavgamı içimde
engel olamaz kimse bana
ne bir ağlayanım var ardımda
ne de çiçek koyacak mezarıma

solgun bakıyorum uzaklara
narin ve ince ruhluyum
istemem peşimde bir sevdalı
ben zaten yoklukta mutluyum

aşkımı dağlara bile söylemem
bir göze çarpar diye
bulutlar minderim bile olsa
yine de sevdalıyım yalnızlığa

suyu pınarından içerim
sevdaya göz ucuyla bakmam
ben vurgunum kardelene
dinlerim sessizliği kara'da