Kurak Şiiri - Yavuz Ergün

Çağırır beni bir hüzün bir gökyüzü bir gün
Bıçakları bilenir gözlerimin durmadan
Bir yerden gelirim sana doğru uzak bir yerden
Ben şimdi yorgun biri eski biri ben...

İncelir ipleri ellerimin bir hüzün bir gün
Biter sonra yeniden biter her şey biter
Başlar kuşların sesi başlarda ne güzel
Bıçakları bilenir gözlerimin durmadan...

Sis olur o bulutları o gökyüzlerinin
Sen hep orada sessizce ağlayan minik bir kuş gibi orada
Duymak beni bitirir, beni eskitir az daha
Az daha bu gökyüzleri ne güzel birinin...

Dönerimde bir gece ey günler uzaklarda kalan
Solgun güller. Suları çekilmiş denizlerin
Ben oradan geldim öyle uzaklardan eskiyim
Ve yalnız biri yorgun biri ben...

Eskitirler beni böyle döner günler ses
Durmadan değişir sokakların aynaları
Bu gökyüzleri eskiden yine vardı
Biri nasıl anlar birinin öldüğünü ölmeden...

Ben şimdi suları çekilmiş bir denizim ben...

Yavuz ERGÜN
Beşiktaş–1964
Soyut Fikir Sanat Dergisi Sayı 6
Ekim–1965