Kurak Şiiri - Zemzem Sözen

Uykunun sıcak koynundan çıktım
Sensizliğin soğuk kollarına sarıldım
Biliyor musun sensizlik bana
Senden daha iyi sarılmaya başladı

İçimdeki küller hala sıcak
Daha yeni bittik biz

Bu geceler niye uzun geliyor bana
Uyuyamıyorum
Geceler gündüzleri kovalamıyor
Yoksa onlarda mı bittiler

Gündüz terketti mi geceyi
Gecede benim gibi yalnız mı
O yüzden mi gece bu kadar hüzün dolu

Sensizlik iliklerime kadar işledi
Gözlerim senle dolu dolu
Gözlerimi severdin en çok
Hani her bakışımda kalbin yeşillenirdi

Şimdi ben bakmıyorum
Kurak mı kalbin
Bir yudum su dahi yok mu
Kalbin hala yaşanılası bir yer mi

Yaşanılası bir yer değil benim kalbim
Yangın yeri
Kimse sağ çıkmadı ordan
Sen dahi

Yoksun ya
Sönmesin kalbimin ateşi
Yansın...
Sana dair hiçbir şey kalmasın

Sen artık "hiç"sin gözümde
Gözümden düştün
Kalbimden düştün
Kendi düşen ağlamaz zaten

Kendi düşen ağlamaz

Ağlamaz