Kür Şad Destanı Şiiri - Gökhan Büyükdağ

Zamanın en karası yaşandı Türk ilinde
Yalanlar ve kargaşa fesatlık Çin dilinde
Prangalar var artık pusat tutan elinde

Koskoca Türk Milleti esir mi düşecekti
Bedel ödemek için başlar mı gidecekti

Götürdüler Türkleri Çin denen bataklığa
Ses çıkarmaz sandılar alışıp korkaklığa
Yüz bin yıllar geçse de alışmaz tutsaklığa

Türk esir düşer mi elbet öğrenecekti
Kür Şad’ın narasında nefreti görecekti

Hazırlandı Çeriler haddi bildirmek için
Çinin kahpe zulmünü kırıp sindirmek için
Kut almış Türk ırkını öze döndürmek için

Koskoca Çin kralı korkup ürperecekti
Bu baskının sonunu nereden bilecekti

Çekti Kür Şad yayını insan üstü bir güçle
Saldığı her okunu yoğurdu kutsal öçle
Kılıcını çekince savaştı beşle üçle

Kırk bir Türk yiğidi saraya girecekti
Önüne her çıkanı biçip düşürecekti

Yardım gelince Çin’e tükenmişti umutlar
Yağmur sel ve fırtına hiç durmadı bulutlar
Kaçan kırk bir kişiyi yıkadı hep oluklar

Taşan Wei Irmağı nasıl geçilecekti
Sonu belli olmayan hesap görülecekti

Son emri verdi Kür Şad vurun yiğitler vurun
Şu kahpe Çin önünde Tanrı dağınca durun
Artık her şey önemsiz ne rütbe ne de orun

Son damla kana kadar bu savaş sürecekti
Kalan bütün çeriler toprağa düşecekti