Kur Bakalım Çilingir Soframızı...

Merhaba Dostlarım,

Cahit Sıtkı TARANCI’yı anımsıyorum.ABBAS adlı şiirinde:

‘’…
Akşam diyordun işte oldu akşam…’’ demiyor muydu?

Gün çekip gitti ötelere ve sonra ufuk çizgisinin ardından kayboldu.Kaybolurken oluşan kızıılık tıpkı bir ocağın sönüşü gibiydi.Kül rengine dönüştü öteler.

Birazdan gökte dolunay görücüye çıkar…
Hava sıcak.

Gündüzle geceyi gerçekle düşe benzetiyorum.Belirsizlik kısa sürüyor bu yer değiştirme sırasında.Karanlığın keskinliği sahne alıyor birden.

Neler nelere karışmıyor ki!
Şu küçük kente kendini kahraman olarak gören her kişi bu birbirinden kopuk dolaşımın bir parçası oluyor.Anlatıcılar onların birbiri içinde eriyişini öykülerine taşıyorlar belki de.
Kimin kim olduğu önemli değil.Birbirimize sokuluşumuz bundan dolayı.

Gün tükendi.Şimdi zarlarımızı başka şeylerden yana atmaya koyulacağız.
Değişik gecelere,değişik zamanlara bölünmüş labirentlerinde gezinti bizimkisi.

Şu anda ne uzak zamandayız ne de geçmiş zamandayız.
İlkyaz bahçeleri dolunayın altında dinleniyor olmalı.Yarın uzandığınız bir daldan koparacağınız bir avuç kiraza kırmızılığı us erdiremediğimiz bir gizli çalışma verecek…

Kimsenin bilmediklerini devşirmeye koyulacağız.Çünkü durdurmak ne değin olanaksızsa zamanı,kuru kuruya oturarak ıskalamak da doğru değil yaşamı.

Bu yazdıklarımı çıkışsız bir söz kalabalığı olarak görebilirsiniz.
Haklısınız.

Ne ki,dolunay tam üstümde bu tümcelerin sıralanışını dikiz ediyor.
Susup izlemeliyim bu eylemi…

Sonra kitaplar kitaplar kitaplar…
Elimin altında Neslihan SU’nun YERALTINDA GÜLME KRİZİ adlı yapıtı var.Artshop Yayınlarından çıkan kitabın 59. sayfasında aşağıdaki şiir var:

‘’Gel şöyle otur yanıma kız kiraz / k u r t l a n a l ı m..’’
Kurtlanmak nasıl bir eylemdir sahi?

Size de ‘’Kur bakalım çilingir soframızı…’ diyen biri oldu mu acaba?

İyi akşamlar/iyi geceler dilerim..

onaltımayısikibinonaltı