Kur'ansız Yaşanamaz Şiiri - Cihat Şahin

KUR’ANSIZ YAŞANAMAZ

Ey Kur’ana bigâne, ömür süren arkadaş!
Memnun musun gerçekten, bu kitapsız hayattan?
Kalpte iman olmadan, nasıl olur akil baş?
Gönül açken manaya, tat alınmaz kat yattan

Fani olan şeylerle, mümkün müdür avunmak?
Ruhun feryat figanla, ebed, ebed der iken
Nasıl uyar mantığa, yanlışları savunmak
Ecel denen o cellât, her ensede var iken

İslam fıtrat dinidir, huzur için şart kula
Fıtratla zıtlaşanlar, mahkûmdur şekavete
Çünkü sınav gereği, verilirse dert kula
Sabretmeyi bilmez de, sarılır şikâyete

Düstur Haktan alınır, alınmaz ki halklardan
Çünkü halkın fermanı, derman olmaz beşere
Hakka hasım olan zat, dem vurmasın haklardan
Zira kendi reyiyle, razı olmuş o şerre

Hak kitabı gönderen, halıkınken ey insan
Niye destur deyince, iblislere koşarsın?
Muhtaç iken Furkan’a, şu âlemde tüm ins can
Ona karşı çıkarak, daim hadler aşarsın

Kur’ansız yaşanamaz, tarih bunun şahidi
O nurdan cüda kalan, ruhen sürur bulamaz
Kur’an Haktan inmedir ve onun son ahidi
Onsuz asla bir insan, tam müstakim olamaz.

Cihat ŞAHİN
15.07.2015-İZMİR