Kur'an Kerim Okuyan Adam(hikaye)

Adamın biri her gün,
Kur'an-ı Kerim okur.
Ayetleri adeta
İlmik ilmik de dokur.

Ancak onun aklında
Kalmaz bir ayet bile.
Onu anlamasa da
Her zaman okur yine.

Bir gün oğlu şunu der:
Kur'an rahmettir şayet.
Her zaman okuyorsun
Aklında yok bir ayet.

Babası da şunu der:
Al şu hasır sepeti.
Dereden su doldurup
Sonra da bana getir.

Oğlu der: Bu imkansız
Su getiririm elbet.
Bunla kömür taşınır
Hem de hasırdan sepet.

Baba ısrar edince,
Koşar gider dereye.
Elindeki sepeti
Sokar akan dereye.

Hasır, kömür sepeti
Suyun içine dalmaz.
Bastırıp doldursa da
İçinde hiç su kalmaz.

Tekrar tekrar sepeti
Hep su ile doldurur.
Su akıp gider ama
Sepet tertemiz olur.

Elbet kişi Kur'an'ı
Okuyup anlamalı.
Hayat düsturu yapıp
Onunla yaşamalı.

Onu anlamasa da
O her derde devadır.
Kirlenen kalbimize
Hem nur hem de ciladır.