KUR’AN OKUMALARI
Elif diyerek başlanır Kur’an okumaya.
Daha sonra okunur doya doya.
Bu Kur’anı elinden düşürmezsen,
Tam bir kul olursun Hüda’ya.
O Hüda ki; bir olan Allah’tır,
Kur’anı okumak çok sevaptır,
Bir de tutup tefsirini okusan,
Senin için iyi bir sığınaktır.
O sığınak ki, günahlara karşı
Dolaşma gereksiz, Pazar-çarşı
İstersen öğrenmek Allah’ı ve Rasülü,
İşte önünde duruyor marifet arşı.
İnsan marifet arşına yükselmededir,
Okudukça Kur’anı der, Allah bir.
Sen de oku, yüksel ve söyle dil ile.
O Allah ki; Ehad, Vahid ve Samed’dir.
Yaz olduğunda kurslara koşar çocuklar,
Şevk içinde, neşeyle ellerinde elifbalar.
Kimileri de der, ‘Yaşın küçük büyü de gel’.
Böylece vazifeyi üstlenir anne-babalar.
Kur’anı, meali ve tefsiri okumak gerek,
İnsan böylece mertebeleri tek tek geçerek.
İlme, sevgiye, marifete ulaşır isterse.
Bu da olur ancak, gerçek metodu seçerek.
Kayıt Tarihi : 14.9.2008 14:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!