Kur'an'ıma Şiiri - Nurefşan Karakaş

İçim çime sığmıyor Sevgili!
Adını duyduğumda, gönlümün telleri titriyor sevginden
Ayet-i pür-envarını okurken, ağzım, lisanım şerefleniyor
Aklım, ilahî sırları keşfediyor seninle...

Ey Rabbimin hediyesi!
Ey gözümün bebeği!
Ey gönlümün aşk sebebi!

Kalbimin zerrelerine işlerken cümlelerin,
Her zerresi cezbeye gelir, vecd ile...
Dilimden dökülürken kelimelerin,
Bahtiyar olduğumu hisseder ve şükrederim.

Ey başımın tacı!
Ey kalbimin nuru!
Ey hayatımın süruru!

Senin müjdelerinle yeşerir ümitlerim.
Karanlığı aydınlığa boğarsın nurunla.
Nokta-i istinatsın, hem menba-ı imdat,
Olacaksın bizlere sıratta burak.

Ya Rab! Sana, denizlerin köpüğü adedince,
Sana, ağaçların yaprakları adedince,
Sana, gökteki yıldızların adedince hamdolsun.
Sen bize, bu Yüce Kitabı bahşettin,
Bu Kitabı okumaya, anlamaya ve ezberlemeye muvaffak ettin.

Hamdolsun Sana Ya Rab!
Kelamını tebliğ etmesi için gönderdiğin, Şerefli Peygamber'e ümmet eyledin.