…indirilişinin 1400. yılında Yüce Kur’an’a tazimle…
Gönül semalarında dalgalanan bayraksın
Susayanlara zemzem, sütten daha da aksın
Yürek kapımız senle açılır ayet ayet
Kur’an okuyan insan, mümin ölür nihayet
İnsanlığın muştusu, gözlerimin ferisin
İki cihanda baki, sonsuza dek dirisin
Varlığın ganimettir, sebepsin her huzura
Dağıt karanlıkları, gönlümü erdir nura! ...
Kılavuzdur her ayet, kula Hakk’ın nidası
Susayana bengisu, gönüllerin gıdası
On dört asırdan beri kıtaları dolaşır
Hakk’ın emirlerini dört bir tarafa taşır
Hakk’tan ve hakikatten haber veren ilimsin
Gönül bahçelerinde açan gonca gülümsün
Cehennem olsa gelen, söndürürsün ateşi
Ruhları ısıtırsın ey hakikat güneşi! ...
Kur’an okunmayan ev harap bina gibidir
Şeytandan esen rüzgâr; fırtınadır, tipidir
Kur’an her ne söylerse Yaradan’ın adına
Gaflete düşenlerin yetişir feryadına
Kur’an hakikatleri efkârına akseder
Rahmet meleği kulun etrafında raks eder
İnsanlığın göz nuru, kurtuluş beratısın
Dirilişin öncüsü, müminin Sırat’ısın
Cennete taşır kulu Yüce Kur’an’ın izi
Nur akar oluklardan, taşar rahmet denizi
Onun yolundan giden, hakikate yaslanır
Kur’an’ı zikretmeyen diller bir gün paslanır
Can verir ruhumuza Kur’an’ın munis sesi
Mamur eyler gönlümü ebediyet bestesi…
Kayıt Tarihi : 4.3.2014 12:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!