Çok evvelden bir dosttan, tavsiye istemiştim,
Kur’an’ı oku, diye tembihler edinmiştim…
Aynı dostun yanına, defalarca varmıştım,
Kur’an’ı oku, diye, tekrar uyarılmıştım…
Okuyorum, diyordum çünkü hep okuyordum,
Belki okuduğumu hiç de anlamıyordum…
Dost bunu fark etmişti, hayat tarzı şeklimden,
Batılda gezinmemden, konuşma biçimimden…
Bir gün gerçek okumuş, ipucu kapmıştım,
Kur’an Rab kitabıydı, ancak algılamıştım…
(2001)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 5.1.2013 15:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!