610 yılı Mekke’de Mübarek bir geceydi.
Bu, cihanın nurlandığı leyle-i kadirdi.
Elçi Cibrili-i Emin Hira’da görünüverdi.
Nebi Muhammed(SAV)’e “oku!” dedi.
Okunan, vahiydi, hidayetti, hikmetti, nurdu.
Ölü kalplere can oldu, cihanı nurla doldurdu.
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta