KUR’AN’DA MÜ’MİNLER 43
Verilen rızıktan yerli yerince harcarlar. Enfal-3
Bilir ki her rızkın hesabı vardır,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Doğmamış yetimin nisabı vardır,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Şahsa libas olan kemikle etin,
Ruha ihdas olan yüce hikmetin!
Kula mahsus olan türlü nimetin,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Rahmet kabul eyler dilinde sesi,
Demeyin ki neyler, onun ensesi!
Dünyalara yeğler her bir nefesi,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Nefsine uyarak ferman savurmaz,
Hekime sayarak derman savurmaz.
Rızkını yayarak harman savurmaz,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Çoğu bulamazsa azdan ayırır,
Yolu bulamazsa nazdan ayırır.
Dolu bulamazsa yazdan ayırır,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Mü’min hesap bilir edep arınca,
Ruhu şekillenir virde varınca!
Ondan nasiplenir yerde karınca,
Mü’min infak eder yerli yerince.
Pir-î Fâni der ki; sızlar azası,
Kulun akabinde kalsa kazası!
Aklında, fikrinde Hakkın rızası,
Mü’min infak eder yerli yerince.
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
06.02.2021 – İSTANBUL
Kayıt Tarihi : 10.2.2021 15:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!