Ne utanma ne de ar?
Yalan yemin edersin,
Rab’binden hiç korkmadan,
Kur’an çarpsın ki dersin…
Korkma suçu kabul et,
Karşındaki de suçlu,
Kur’an’ı, Rab’bi katma,
Rab’bim oldukça güçlü...
Yalan yere yeminle,
Ruhlar katılaşıyor,
Rab korkusu kalkıyor,
Kalpler ruhsuz oluyor...
Şahsî sırrın değilse,
Toplum bunu biliyor,
Rab yine affetmiyor,
Onur zedeleniyor…
(1999)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 7.6.2011 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!