Kur'ân-a Kurban 2 Şiiri - Mehmet İslami

Mürşid-i Kâmile esrarı ı’yân
Eden Yaratana varana kurban
Babanın başını kes getir diyen
Esrarı hikmeti sarana kurban

Kara taşta her karanlık gecede
Kara karıncayı kara hecede
Sâhibi mevcûdat yüce yücede
Eşrefken cahime girene firkan

İlâhi âşk yakıyorsa yanılmaz
Fani dünya metaina kanılmaz
Alâmeti namerttir mert sanılmaz
Ene zincirini kırana kurban

“Kıldığı namazla tuttuğu oruç
Aldatmasın seni” ederse huruç
Zûlmü ezâ ile olursun meflûç
Elif olup dimdik durana kurban

Dün mâzidir yarın ise bir ümit
Hâl sermâyesinde olur ticâret
Her amelin menşei meşr-u niyet
Bire on, yedi yüz verene kurban

Neler yok ki neler, neler, neler var
Taş başında selâm veren keler var
Emmek için zikrederek meler var
İlâhi nizâmı kurana kurban

Erenler ceminde gördüm rüyâmda
Önce tekbir sedâsını duyamda
Sırat üzerine çıkıp kıyamda
Havf ve recâ ile durana kurban

Evkat-ı hamsede miraca çıkıp
Sidretil müntehâ bahrine akıp
Basar gözü İle Allâh’a bakıp
İhlâsla secdeye varana kurban

İSLÂMİ; her şeyi Halîk’tan dile
Kurtuluş Allâh’tan hidâyet ile
Keffâret: mü’minin çektiği çile
Rasûle, i’câzı Kur’ân’a kurban