Kur'an Şiiri - Yunus İlemin

KUR’AN

Dinle ey kardeş, kâinatın fihristidir Kur’an!
Okuyan nasıl olmaz Kur’an’a hayran?
Üç kitap var: Kâinat, Kur’an ve insan.
Oku Kur’an’ı; o diğer ikisine tercüman.

Her sabah, iki sayfa Kur’an meali okurum;
Gönül dünyamı ilmek ilmek dokurum.
Gündelik hayatımdaki soruların cevaplarını,
O iki sayfalık hakikatlerde bulurum.

Neler anlatmaz ki, o bana her gün satırlarda
Hayatta Firavunlarda olacak, Musalarda.
Olacak kardeşe destek olan Harunlarda,
Hırsına yenik düşen, cimri Karunlarda.

Der ki bazen: “Ey baba imansız bir evlatla,
İmtihan edilirsin belki, misali Nuh’la.
Binmez İslam gemisine, şeytana uyar;
Tağut’a dost olan, boğulur boğulanlarla.

Ey kadın! Belki, sende denenirsin kocanla,
Asiye gibi sabret o zaman, kavi imanınla.
Bâki değil; ne Firavun ve ne de saltanatı.
İmanda sebat et; yevmi ahirde haşrol Musalarla.

Ey koca! Düşman ise karın sana,
Hatırla Lût’un karısını; hani o da,
Düşmanla işbirliği etti, oldu helak .
Sen de bakma arkana, devam et yoluna .

Yunus, düşmandır sana şeytan ve nefsin.
Uyupta onlara, düşme karnına balığın
De her daim: “Lâ ilâhe ille ente sübhaneke,
İnnî küntü mine’z-Zâlimîn.”

13 Aralık 2015 Pazar - Kızılcabölük