Kitap diyemem sana; Allah’ın sözüsün,
Cebrail’in vahyi, Peygamberin özüsün,
Kainat; seninle aydınlandı, Seni gönderdi Hak,
Sen Hazret-i Muhammet Ümmetinin Gülüsün.
Seni anlatamam, affına sığındım; tövbe ile,
Günahkar da olsam, seni okuyacağım bu dille,
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Şiir daha güzel olabilirdi ama böylede iyi
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta