Küpe Şiiri - Resul Bayraktar

Dar bir sokakta kaldı sesin,
Rüzgar taşır mı sandın
gözlerimden düşenleri?
Bu şehrin yüzünde,
hep aynı boşluk ve sen.

Dönüp baktın mı hiç?
Bir anlığına,
Ki ben tutulmasam bakışına,
Düşer miydi içime o karanlık halka?
Söylenmemiş cümlelerin ağırlığı,
Boynumda bir ilmik gibi şimdi.

Sana dokunamadığım her gün,
Daha da eksildim kendimden,
Sonsuz bir bekleyişte yitip gittim.
Sonunda,
Bir küpe kaldı geriye…

Soğuk, sessiz…
Kulağından düşen,
Bir hatıra, kayıp ve solgun.
Bir aşkın, unutulmuş yeri:
Küpe,
Hiç yaşanmamış bir "biz."