Kupa Şiiri - Vedat Koparan

Elimde tutup taşıdım onu
Kaç saat
Kaç yol boyu
Kaç kilometrelerce

Ne anlam taşır dersinizde
Aval, aval bakıp geçen gece kuşları
Bir yakadan diğer yakaya
Serserin olmuş turlarken İstanbul’u

Elime aldığımda
Dolmaya başladı bile
Neler almadı ki

Çirkinlikler sıyrılırken
Bir, bir doluyor güzellikler geceden
Işıklar karanlıklarıma düşerken
Bir yakadan bir yakaya geçmek için
Beklemedeyim

Kalanlarımı da topladım
Doldurdum
Hüzünler sabahlıyordu
İçe kaçışlarında
Ayrılığa düşen gözyaşım da
Kupada..

Beklemedeyim demiştim ya
Biraz bekledik hani
Ve bir minibüs dolmadan
Dört kişi ödedi tam dolu parasını
Üç erkek bir hanım aman görseniz
Gözleriniz rehin kalırdı
Ben iyi ki
Daha önce rehinciye uğramıştım
Bırakmıştım yangınlarımı maviye
Onu da doldurdum kupaya
Sökün etmemişti gün
Güneş doğuma hazırdı
Varıldı
İnciler bir, bir dağılırken
Taksim meydanına

Rehin kalma kaygısı
İçimde kaynatır kazanı
Ben bu İstanbul’da
Her on yılda bir rehin kalmışımdır da..

Turluyorum İstiklal caddesini
Zaman kazanmak adına
Dönüşe hazır
Bir özlem gemisi kalkacak sanki
Oysa ayaklar gitmek bile istemiyor
Demirini Marmara’ya atmıştı çoktan

Puslu bir İstanbul sabahı
Kaldırımları tamir edenler
Yolları temizleyenler ki
O güzelim Taksim leş
Sarhoş hareketleri saldırgan tavırları
Gülen, şaşıran, hüznün taşıran
Kollarına jilet atmış bir genç
Kan revan, tinerciler bir alem
Taksicilerden para kesmeye çalışıyor
Ne ararsan var işte

Mahkumun
bir gözü pencerede
Bir gözü tencerede

Bu mahkumda zamanla yarışta
Fırtınalı bir okyanus gecesi
Küçük bir yürek, bir tekne düşünün ki
O dalgalı fırtınada nasıl alabora olmasın diye
Yalpalar durur pupa yelken
Kaptan yüreğini dar kılmış
Sıkkın mı sıkkın

Dibini bulur sigaralar
Peşi sıra yanarken içeni de içer..
Rehin kalma pahasına
Bir taksici ile sohbete tutulunur
Hesap fazladır da
Sinoplu kardeşimizde bekler kısmetini
Bir türlü gelmez beklenen müşteri
Isınma turları ülke sorunları derken söz bağlanır
Atlanır taksiye kelepirinden
Ne çıktı bahtına zurnanın son deliği bu
Peşrev olmaz (kulakların çınlasın Vurgun dostum.)
Nihayet yarım paket olmuş bir halde
Terminale yakın bir üst geçitte alıyorum havamı
Peron no...
En yakın zamana kes bir bilet
Otobüsteyim
Hayaller ötesi perde
Başlıyor yine
Kareler çok gen, çok köşeli
Gözler kaygan zeminde dans ediyor
Kapanıp, kapanıp açılıyor

Kargaları arıyorum güne bakanlarda
Kalmamış Vurgun dostum
Sözümüz vardı ya hani
Hiç unutulur mu bizde
Söz bir kez söylendi mi.

Bir ara gitmişim açıkçası
Hayallerimi
O ana kadar ki tüm her şeyi
Kupaya bıraktığımda
Bir elin bana dokunarak
Kalk geldik dediği ile gözlerimi açıyorum
Yolculuk tamamlandı
Elimde sımsıkı
Kupam..

Bir bendim.
Sevgim..
Yüreğim, kitlendim..
Kelepçeleri taktın anahtarı denize attım..
Gözlerin,
Sıcaklığın, sözlerin iyi ki bende.
Hiç bir şeyi sevmedim
Sen gibi
Anlamasan kabul etmesen de
Seviyorum, var mı ötesi
Mavim
Bir tek seni..!

Kupa bu işte hala dolmakta..

Bitmedi...

Vedat Koparan 17.07.2003(2000 lere düşen iz düşümü hoyrat zamansız mekansız duygu kaçaklarından.)