Kupa Kızı Şiiri - Harun Tolga Peker

İçine yüzlerce kilometreyi sığdırdığı
Dizlerine kadar uzanan siyah çizmesiyle
Yürürken henüz keşfedilmemiş kaldırımlar da,
Vanilya kokuyordu saçlarından parmak uçlarına,
Kadın...

Dinle;
Sen yanımda olmayınca
Davetsiz bir misafir gibi dayanıyor
Şakağıma bir tabanca,
Eş zamanlı operasyonlarla içimi
Basıyor sıkıntı,
Aramızda bir kaç şehir ip atlıyor şimdi,
Düşüresim geliyor ambleminde özlem olan
Bütün uçakları...

Ne zaman kendimi zamana bıraksam
Seni Allaha emanet ediyorum,
Havale geçiyor sevinçlerim,
Havale ediyorum beni sana
Kendime iyi bak,
Öpüyorum alın yazının ünlü harflerinden...

Şimdi kadrajına girecek kaç tane
Fakir esmer çocuğu varsa,
Fotoğraflarken bulunduğun şehri,
Rüzgara vokal yaparken dudakların,
De ki içinden;
Bu senin içindi,
Bu da senin içindi,
Bu da senin içindi;
Bende buradan diyeyim ki;
Ben senin içinim,
Ben senin içindim,
Bu şiir de senin içindi...

Gece yatarken üzerine ince giyme,
Bilirsin;
Benim Doğum soğuk olur,
Donarsın...