Ayrılığın eleğinden geçtikten sonra,
elde kalan anlamsız acılar yalnızca,
ki döneceğim demiştin giderken,
bu yüzden kıpırdanmadığım yerimden,
kanmak gibi bir şey olmalı
içine düştüğüm keder sarmalı
ayrılığın tek kapılı bir küp belki de
kapağı dışardan belli, çevrilmiş
keşke şöyle demiş olsaydın,
bir filmde duyduğum gibi
'beni hiç bir zaman
......unutma diye gidiyorum'
hiç değilse inanırdım
gittiğin halde beni sevdiğine,
oysa neden gülüm, neden
öyle demek yerine,
'seni seviyorum diye
..........dönerim sanma dedin'
çaresizlikten mi yoksa her
ne kadar dilim varmasa da, bana
sonsuz acılar vermek istediğinden mi,
ki döneceğim demiştin intihar
eşiğindeki bir telefon konuşmasında,
bende öylece kandırmıştım kendimi,
ve içine hapis olmuştum
'cehennemden kurtuluş bileti,
.....................çıkışsız bir küpün'
Kayıt Tarihi : 22.12.2003 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!