Karşımdaydın yine.
Hem de tam karşımda.
Hatırlar mısın o ilk sözcükleri?
Kanıma karıştırmıştın o küp şekerleri.
Sen titrek, ben korkak.
Yaşayan bilirdi bu duyguyu.
Gözlerimizdeki telaş, garsonun servisi,
Hepsi aynı masadaydı.
İki küçük küp şekerdi ellerimizde parçalanan.
Ta ki evet cevabıyla kurtuldular.
Unutmayacağım derken çay fincanlarımız
Bir masalmış iki küçük küp şeker.
Şimdi ayrı fincanlarda eriyor.
Sensiz, bensiz, sessiz.
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!