Herkes içindekini döküp kurtulmanın yolunu buluyor,
Sanıyorlar ki bu küp dolmaz,dibinde koca delik bulunuyor,
Et kemik alt tarafı bizimde yapımız,hepimiz adem oğluyuz,
Şiirce coşmamız sanılmaya kedersiz içimiz,her an mutluyuz.
Hassas terazimizde tartarız her sözü,söylenmemişleri,
Üzülürüz dile gelmez,kalemden damlatmaz örteriz üzerini,
Yol bilmez,söz bilmez sanmayın,edebimiz dizginler dizeleri,
Şairanedir sözümüz korkarız,gönlün vebali ağırdır üzemeyiz.
Kayıt Tarihi : 30.9.2014 08:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Gebel](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/30/kup-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!