hancıda hasret ayaz,
üşürken ten
isinde demler alevi
boğar kendini –yoksun-lu hücrelerde
sızar içinden
doludizgin bin yıllık umut
bir o kadar enkaz toz duman varken
ara! ! !
künyemi sen bul yolcu!
bir seher erken.
boy verme deminde kır çiçekleri..
vakit, leylakların leylaklaştığı,
ayaz sürgününden kuşların,
çoktan döndüğü vakit.
çevril gittiğin mevziden
ben yana doğrul
beni bul!
hasret,
siyah ıslık çalan geceler
göçük bir dağ şiirlere akış
tükendi yalnızlık fiillerinde fer
bir cüzamlı hasta kadar
fısıltıda günlüğüm
ön yüz dön umudu yazar
arka yüzü göç yolu
alıp salamam düşlerimi bu yüzden
hep ayrı yere giden yolcu
hancıya bir selamlık dur!
yine bir gül!
yeter!
Kayıt Tarihi : 22.4.2005 02:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiler...
kendi kunyesine muhtac
sasirmis yolcu yolunu
kurban edip tanrilara sundugun
aska muhtac
..
Tanrilar ki
doymazlar asla
kurban isterler her sevisinde
her askin icin kan isterler
emdirme kanini onlarin kurallarina
yedirme seni kendi tabularina...
...
Evet, Yedirme kendini
kendi icindeki tanrilara
ki, Yolcu yolunu bulsun
bulunca aska giden yolunu
bulup künyeni sana okusun..
..
Okudugu kunyedir yolu askin
sumer tabletlerinde yaziliydi yazgin
insafsiz, tam besbin yili askin...
..
hadi ne durursun be KADINIM,
kendini as da gel
yuregini sevgime ac da gel..
gonderdigin ayri yolda bekliyorum
ve seni hala ilk gunku gibi seviyorum...
...
diye akti dogaclama, bu muhtesem guzellikteki siirinize dost.. surc-u lisan ettimse affola...
TÜM YORUMLAR (3)