Künyem Zevaldir Benim Şiiri - Yakup İncegül

/Seher vakti zemheri aralıyor kapımı/

Ömrüm güz yaşıyor
isyanımın koyu deminde

Karanfil güzelliği
kumsallara düşüyor
Çağıldıyor âkıbetim bulanık nehirlerde
yargılıyorum dev dişlerini insanlığımın

Şehre kar yağıyor
kum fırtınası dualar iniyor ruhuma
Ay yorgunu bir gözle
Yaşama göz kırpıyor bedenim

Yazgımdan başkasına çağrılmadım
Kahra gömdüm gözlerimi
Gönlümün söküğünü dikiyor melekler

Gün devrildi..!
İhanetime vurdum kalbimi
gamzeler çakıyor yenilmişliğim

Sabır sandıklarına koyup çocukluğumu
özgürlüğü arıyorum tutsaklardan...