Künyem Şiiri - İsa Özyurt

Şair deloğluyum İsa dır adım,
Özyurt olmalıydı her hal soyadım
Şu dünyada iyiliktir muradım,
Ben ölünce anılırsa bu adım,
İyilikle anılmasın isterim.

Sene atmış dokuz, aylardan kasım
Altı tane daha vardır kardeşim,
Otuz dokuz derken kırk oldu yaşım,
Yılların kadrini bilmek isterim

Bir oğlum var, iki tanede kızım,
Çoban gil diyorlar aslımız bizim,
İmam olmak imiş dünyada tezim,
Mesleğin hakkını vermek isterim

Görevimiz için çok diyar gezdik,
Yirmi sene oldu yılları ezdik,
Köylerde almaktan vallahi bezdik,
Birazda şehre inmek isterim.

Senelerce hiç durmadan didindik,
Bu sayede çokça meslek edindik,
En sonunda şairliğe özendik,
Birazda yazıyla gezmek isterim.

Geriye bakınca onca yıllara,
Emek vere vere düştük yollara,
Yük fazlaca bastı bazen kollara,
Taşınan yükleri atmak isterim,

Gezdiğim yerleri sayacağım bak,
Önce Samsun Lâdik nasip etti hak,
On dört ay sonraydı geri taşınak,
Sekiz ay köyümde kalmak istedim.

Vekillik bitti de asıla döndük,
Erzurum Tekman da üç dört yıl kaldık,
Oradan kervanı yollara saldık,
Tokat Artova ya gelmek istedim,

Beş yıl idi her hal orda kaldığım,
Beş yıl arasında asker olduğum,
Hakkâri Çukurca mekan bulduğum,
Jandarma çavuşu olmak istedim.

Memleket dedik te geldik Niksar a,
On üç yıl olmuş bak hesap yapsana,
Geçmiş günleri de bazen ansana,
Niksar Serenlide kaim istedim,

Kardeşler yarenler bu dünya fani,
Hani eben deden nerdeler hani,
Bırakırsan burada iyi bir anı,
Amel defterinde hayır isterim,

Misafir haneye geldik göçeriz,
Ecel şerbetini bir gün içeriz,
Hesap verilirken serden geçeriz,
Yarap rahmetinden bir pay isterim.