Künyem Şiiri - Abubekir Çavuş

Künyem

Adım acı
Soyadım sancı
Memleketim han
Görevim imtihan
Ne oyuncak bilirim
Ne lunapark
Beyaz bayrak çekmişim
Hayata çark etmişim
Yenilmişim çocuk yaşta
Çok acım
Gözüm yok çorba, aşta
Bir dilim ekmeğe muhtacım

Bir bebeğim var taştan
Onunla hayata başlarım
Her gün sil baştan
Saçlarını örürüm
Bana tebessüm edince
Düşte yeni dünya görürüm

Evcilik oynarız
Ben gelin olurum
Bebeğim damat
Balayına çıkarız
Bulutların üstüne
Kâh yağmur oluruz
Kâh kar, Kâh dolu
Güleriz çocukların yüzüne
Çisil çisil ineriz yeryüzüne

Bahar gelir çiçekler açar
Güller, sümbüller
Mis koku saçar
Hayatı yaşarız dolu dolu
Şimşekler çakar
Yıldırım olur düşeriz
Zalimlerin büstüne
Mutluluğumuzu
Anlatamaz
Şiir, türkü, edebiyat
Güleriz hayata inat
Sanat tarihinde yoktur
Böyle güzel bir sanat

Yamâni