Kimsenin çözemediği hikayelerim var.
Çözümsüz çözümlerde, düğümlenmişler.
Sus ların kucağında çocukça bakışlarım
Ve küf kokulu günahlarım var.
Aynaların suratıma vurduğu tokatlar gibi.
Bana, önce keşkeyi öğrettin.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
'Bakın aynalara, asıl onlar doğruyu söyler.'
Şairemizi tebrik ediyorum, çünkü bir şeyi güzel anlatmış, ayna kendine gösterileni aksettirir!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta