Kimsenin çözemediği hikayelerim var.
Çözümsüz çözümlerde, düğümlenmişler.
Sus ların kucağında çocukça bakışlarım
Ve küf kokulu günahlarım var.
Aynaların suratıma vurduğu tokatlar gibi.
Bana, önce keşkeyi öğrettin.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




'Bakın aynalara, asıl onlar doğruyu söyler.'
Şairemizi tebrik ediyorum, çünkü bir şeyi güzel anlatmış, ayna kendine gösterileni aksettirir!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta