Künye. Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Sarışınlığınsa mazeretim. 'Dilimi bağlasalar anmasam hiç adını, Silemezler gönlümden ne aşkını ne seni'... Bu şiirim de her seferinde olduğu gibi, deneme olduğunu vasıfalandırdığım; adını kim, ne koyarsa koysun, hayalimde filmini klibini çekdiğim; yine hayalen adeta bir tiyatro sahnesinde sergilediğim bu kurgu hikaye şiirlerim yazmayı sevdiğimden, dünyanın çekirdeğinin aşk olduğunu düşündüğümden, aslının da Tanrı aşkı olduğunu bildiğim için, her nevi aşkı yazıyorum zaman zaman sosyal içerikli şiirlerim olsa da aslında istediğim aşkı barışı yazmak, günümüzün sorunlarından bir nebze olsun kurtulmak için... Bunlar benim, beni oyalayan, adeta bir terapi olduğunu düşündüğüm uğraşlarımdır...Kim ne yazıyor, kime yazıyor diye ne sorgularım; ne de kimseye verilecek hesabım var. Şiir, öykü yazmayı seviyorum...Matematik her ne kadar insan hayatında önemli ise de edebiyat ve sanatı sevdiğim için burdayım ve çok mutluyum...Antolojiye, her defasında olduğu gibi yine teşekkür ediyorum...Değerli şiir arkadaşlarıma da iyi ki varsınız diyip tüm kalbimle iyi dileklerimle, onlara da gönülden teşekkür ediyorum şiirle kalın.