Kunduracı çırağı...

Bir kunduracı çırağıydım
küçücük ellerimle pençe çakan
O çekici bazen elime
bazen de örse boş vuran...

Bir çıraktım ben
giyemediğim ayakkabılara kösele çakan
yarınlarına usta hayali taşıyan.
Küçücük dükkanda
küçücük bir çıraktım ben.
Kunduralar elimin bağı
yırtıkları fakirin alın yazısı
el emeği nafakamızdı.

Gözüm kunduranın derisinde
aklım sokağın köşesinde
misket oynayan çocuklarda.
Onlar misketi kuyuya atar
ben haftalığımı anamın avucuna.
Onlar sokakta körebe
ben, küçücük dükkanda
badem yağlı boyalarla oynardım.

Bir kunduracı vardı
okul harçlığımı çıkardığım.
Üç metrekare dükkanda
dev gibi yürekli bir adam.
Kalın gözlüğündeki
kaşlarını unutamadığım
O dev yürekli adam benim babam...