Ben… isterdim…
kundakların zaman aşımını bilmesini…
Kundak da bir çocuğum
niye yok diye düşünürken
babası olmayanın çocuğu olmasına vakit çokken
bir kadın gördüm mahsun dalgın bakınyordu
kundakta çocuğu katılır gibi ağlıyordu
kundakta ki çocuğu duşundum
gunun bırınde baba olmaya vakti hep olacakken
babasına doymamış bir adam olacaktı
annesını terketmıs babası
bır kadına ne kadar koca olacaktı?
hadi oldu oğluna ne hayrı dokunacaktı?
Bir oyuncak, bez,mama, okul, üstüne yalnızlık paylaşımı..
Baba olmak bu muydu?
Bir çocuğun babası olmak
Annesinin ve çocuğunun kendi yalnızlığına ortak olmak olmamalıydı…
Tüccarlar alır üstüne koyup satar
Kundaktakiler hep mi doğuştan borçlu?
Yoksa babaları mı arızalı?
Bırak baba okulumu mamamı emziğimi
Mutlu ol
Beni yalnızlığına ortak etme
Kaldıramayacağım sevgiler ekleme üstüme
Yeter …
Git baba mutlu ol
Benim sadece bir çocuk olduğumu bil yeter…
Kayıt Tarihi : 2.10.2011 05:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
