Kundak Şiiri - Nuh Comba

Rahman mucizesi ismi Rahimden
Doğduğum bu güne Heceliyorum
Anamın höllüğe akan terinden
Düştüğü sinede Geceliyorum

Arşın ortasından bir güneş doğar
Rahmet sicim sicim üstüme yağar
Rezzak pınarından canım süt sağar
Doya doya içip ve kanıyorum

Sımsıkı bağlanmış kundak içinde
Rabbim halk eylemiş bu yüce dinde
Tipi, boran, tayfun savrulan günde
Ben kendi dünyamı söbeliyorum

Çözülür bir anda gevşer kuşağım
Ninem, dedem olur evde uşağım
Şefkatle örülü zırh gibi ağım
Ha düştüm, ha kalktım ha geliyorum

O gün, bugün hala sana muhtacım
Riyasız sevdana doymadım acım
Doldurmaz yerini gardaşım, bacım
Sensiz bu alemde bocalıyorum

HeceliYorum