Kader; bir ateşi küldür yanan ve sönen.
Buyüzden Küllüyen aldanış savruluştur varlık.
Aşktır; kün feyekün bilmek.
Buyüzden küllerin içinden dirilmek.
Buyüzden küllerin içinden güle dönüşmektir.
Kayıt Tarihi : 26.1.2013 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Küle döndüysen, yeniden güle dönmeyi bekle.. Ve geçmişte kaç kere küle dönüştüğünü değil, kaç kere yeniden küllerin arasından doğrulup yeni bir gül olduğunu hatırla...! Mevlana
![Tuba Gürdere](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/26/kun-feyekun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!