Kün Feyekün Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Kün, feyekün
Birileri takılmış, “kün feyekün” vahyine
Şeytanları çoğalmış, atmış, tutmuşlar yine
Birkaç soru sormuşlar, şu İslam âlemine
Madem “kün, feyekün” var, niye sürdü altı gün
Dünyanın var oluşu, hele bunu bir düşün

Ol deyince, oldurur, öl deyince, öldürür
Kudret ve kuvvetini, O, bizlere bildirir
Bir aklı evvele de, başkasını güldürür
Gün dediğin şey senin, yirmi dört saat midir?
Dünyanın etrafında dönüp, itaat midir?

Evet, ise cevabın, gün, yok ki olsun, altı
Oradaki altı gün, acizlere kahvaltı
Yiyip, için, düşünün, ama etmeyin haltı
Kendi sırrına ermez, her şeyi bilmez, akıl
Yüce Yaratıcının, gel, hikmetine takıl

O anda, saat ve gün, bu günküyle eş değil
Bir sırrı var elbette, onun önünde eğil
Aklının ermediği, şeye de, etme meyil
“İdraki maâli bu, küçük akla gerekmez
Zira bu terazi bu kadar sıkleti çekmez”

Kullanır kudretini, iradesine uygun
Yapar istediğini, nedir şu senin duygun
İblis uşaklarının, fikrinde yapar soygun
Altı gün, altı dönem, bir an, olsa ne yazar
İnanmayan insanın, küfrü, her türlü azar

Teslim olmadan asla anlamazsın Kur’anı
Hazmedememiş isen, vahiy ile burhanı
Tezat arayacaksın, tanımadan Sultanı
Malik O’dur, Melik O, sen otur işine bak
Hakim O, hüküm verme, ileri gitmek yasak

O, her şeyi bilirken, sana da verir ilim
Seni, O’na götürür, hem akıl hem de bilim
Eh kurnazlık yaparsın, çevirirsin bir filim
Şu üç günlük dünyada, sen fanisin, O, Baki
İslam ol, huzuru bul, ister isen ol şaki

Âdem’e gelir isek, topraktan yaratıldı
Hak ruhundan üfürdü, cennetlere katıldı
Gönderildi dünyaya, pişmanlık aratıldı
İmtihan için geldik, imtihanla gideriz
Marifetullahla biz, gerçek iman ederiz

Topraktan yaratıldık, o, almak ister bizi
Toprak alma sevdası, doldurur kalbimizi
Toprak insan döngüsü, hepimizin krizi
Topraktan geldi insan, döner yine toprağa
Her gün birilerini, toprak alır kucağa

Çepeçevre tam sarmış, gelen bütün salgılar
Çalışmayan aklını, kuşatınca algılar
Kalkar yaratıcıyı, sorgulayıp yargılar
Neden öyle, bu böyle, Hak, sana mı soracak
Aczi yet içinde kul, kul kendini yoracak

Kabul etmediğiniz Kur’an meydan okuyor
Yapmanız gerekeni kafanıza sokuyor
Benzerini siz yazın, deyip sağlam dokuyor
Yeteneğiniz varsa, bir sure, ayetini
Yazmak için toplayın, cümlenin gayretini

On beş asırdır Kur’an, diyor ki hodri meydan
Sizin fikirleriniz, hep bayağı, sıradan
Çünkü öyle gördünüz, ta dededen babadan
Bu kitabı korudu, Hafız İsmi Şerifi
Karanlıklara attı, bin bir cahil herifi

Fikri azam amacın, inkârsa yaratanı
Önce vücuduna bak, onu iyice tanı
Sen onu tanır isen, tanırsın yaratanı
Her bir organ çalışır, haykırır Allah var der
Hangi hücren tesadüf, ben buraya geldim der

Yüz yıllardır bu kitap, okunur ince ince
İnsan mutmain olur, inanıp ta sevince
Şeytanın hududuna, yanılıp ta girince
“Ne ûzü billahi” der, der sığınır Allaha
İşte böyle erişir, kurtuluşa, felaha

İnanan, inanmayan, noktasında etabı
Anlayan, anlamayan, okurken bu kitabı
Ta ruhunda hisseder, ilahi bir hitabı
Dünya yaratılışı, Âdem’in var oluşu
Kafanda uyuşmadı, deden Darwin buluşu

Ne olsa senin deden, sözü edecek tesir
Uyacaksın elbette, düşüncen ona esir
Üç beş cümle ezberle, kâh şiir, bazen nesir
Bu kitap bir mucize, kıyamete dek sürer
Her türlü bağnazlığın, defterini O dürer

Kitapta eksik değil, hiçbir şey, yaş ve kuru
Bilmediğini de sor, ehline der, duyuru
Çözüme ulaştırır, tamamlar doğan nuru
Yaşayan insanlığa, rehber Kur’an’ı Kerim
Tüm cihan bir tarafa, buna iman ederim

Ahmet Arslan Hadimi, söz bitmez, susmaz kalem
Ağzı olan konuşur, her şeyi der el âlem
Eksiltmez kıymetini, olandan duyma elem
Adaletin gereği, onun adıdır FURKAN
Zulmeti aydınlatır, yüce kitabım KUR’AN
Ahmet Arslan Hadimi...41224