Kün Emri Şiiri - Hasibe Cavaç

Hayat fani, dünya fani, sakın ola bağlanma
Her derdinde hakka dayan, gayrısına ağlanma

Ne kalbini ağlatsınlar, ne sen başkasını üz
Kanadını kırsalar da, tevazu nehrinde yüz

Eğer savaş istiyorsan, şeytan ve nefsin yeter
Sen sonsuza adanmışsın, sanma ölümle biter

Şu Dünya’nın kıyısından, su misali akarsın
Ya kendini kurtarırsın, ya narında yakarsın

Kulluğunun önsözünde insan sevgisi yatar
Kini, nefreti gömmezsen, sevdan doğmadan batar

Hak’ka olan borçlarına, hangi amelin yeter?
Rahim sıfatı sarmazsa, şu ömrün narda biter

Bir hiçliğin girdabından, alıp seni çıkardı
Ya kün emri olmasaydı, ondan gayrı ne vardı?