Kumu Taşıdım Şiiri - Cansu Türkkan

Bileklerim güçsüz,
Ama yol alıyor el arabam.
Taşıyor güneşin altında toz ,toprak , kum.
Neye yarar ?

Pantolonum yama.
Devirdim arabamı.
Daha kaç sefer gerekecek ?
Duramıyorum.
Ağırlaşıyor adımlarım.
Tümsek git gide artıyor.
Bir yeri boşaltmak başka bir yeri doldurur mu gerçekten
Bu kandırmacada,
Bir pamukçuk gibi
Havada asılı.
Tam gidemiyorum işte.
Tam gidemiyorum.
İnadına diriliyorum.

Aklımdan ne geçiyor?
Yola asfalt döktüm.
Bekliyorum.
Zamansızlıkta zaman alacak kuruması.
Belki ayak izi bırakacağım.
Bir gün şapkamı çıkartacağım belki.
Etrafa bakıp sorgulamayacağım o anı kolluyorum.
En yakın arkadaşım olan o anı.
Tüküreceğim yere sonra.
Kumu taşıdım diyeceğim.