Kumsalın Uyanışına Yaz Sevdiğini

Dalma içime kalmasın içimde
Şafagını unuttmuş karanlıklar
Kalmasın aydınlığı görmeyen geceler
Dalma uykusuzluğuma
Dalma rüya elbisenle
Seher rüzgarı eserken gözlerime
Yıkılıyor tek tek her hücreme
Hasretinle üşüyor dağlar

Uçma yanlızlığıma uçma
İmkansızlığı beste yapmış kuşlar
Uçma tutunacak dalın yok
Ayrılıktan kaçarken vurdular belimi
Bakışını yitirmiş gözlerime sığmaz oldu
Sığmaz oldu yaşanmışlıkların yaşları
Kanadını ser seyredalmış gözlerime
Yazdıkça yaz güfteni

Dilimin tutsaklığında terhisini unutmuş kelimeler
Takıyor siyah gözlerine yıldızları kirpik diye
Bakışlarından doğsun diye güne günaydınlar
Ağlayan mumun ateşine düşüyor kayan yıldızlar

Gün ve gün geçen her gün gibi
Kederle döndüğüm an ve an,
Avuclarım hissederken güneşsiz gün batımını
Boğulur rüzgarında feryatlarım
Bir damla kalır suskun taşlarda,
Islanır avuclarımda yağmur taneleri
Toprak gögsüne dökülür çiçekler
Yaprak dökümüne döner hayatım

Neden dudaklarım neden bu heyecan
Mum değilmiydi geceye diktiğin dilekler
Mumun gözyaşlarında kalmadı mı
Bir solukla nefessiz bırakmalarım
Acımı içine barındıran yalnızlık
Anlatsın seni alkış tutan tebessümler
Anlatsın anlattıkça kapatın karanlıkları
Hatırlatsın
Adın baglanmış hazanım
Hatırlandıkça yerini bulsun iklimsiz mevsimler
Sesin gri tınısında haykırsın
Yeminlerin unutulmuşluğunda bağışlanmamış hüzünler

Büyülenme korkusuna düşme gözlerim
Düşme gözlerim yar ardına
Sarılıp ağlamadı mı yastık görmeyen düşler
Ay gölgesi düşmemiş geceler sarılmadı mı bedenine
İzmaritsiz dumanlar doldurmadı mı göz kadehini
Haydi söyle susmaların kelimeleri
Söyle
Kaç karanlıkta saklı bakışlarda büyüttün ışık karanfilleri
Haydi geri dönüşlerin aç kapılarını
Ürperme yanlızlığı tanımadın mı yar yokluğunda
Ürperme

Dalma içime kalmasın içimde
Şafagını unuttmuş karanlıklar
Dalma gözlerim dalma uzaklara
Ay kucağında uyuyor yıldızlar
Kıyıdan uzaklaşan dalga san kendini
Kumsalın uyanışına yaz sevdiğini