Kumsaldaki Kadın Şiiri - Hayat Ayıkol

Sere serpe yatmış uyuyorsun
Güneşin ilk ışıklarıydı
Kızıl saçlarını okşayan
Mahmur bal rengi gözlerin aralandı
Pembe derin rüyalarından
Dudaklarında
Kıvrım kıvrım tebessümle
Uyandın
Sıcak yatağından nazlı nazlı kalk
Güler yüzle
Açık pencerenden güneşi
Gökyüzü ile
Aynı renkte olan denizi
Martıları
Sessiz ıssız kumsalı
Selamla
Hafif hafif esen rüzgarla
Kıpır kıpır oynaşan
Zümrüt yeşili yaprakların sesini
Seher şarkısı söyleyen kuşları
Dinle
Seni bekleyen güneş sabırsız
Haydi yavaşca aç kapıyı
Süzül dışarı
Bakıp güneşe
Her zaman söylediğin
Sözleri tekrarla
Güneşe dokunsam yanmam
Ama sana dokunsam yanarım
Çıplak ayak bileklerin denizde
Islak kumlarda yürü
Hülyalı hülyalı düşün
Aşık olduğun
Mavi uçsuz bucaksız denizleri
Tarifi olmayan mavilikleri
Çoşkulu beyaz köpükleri
Bazan çılgın azgın dalgaları
Çakıl taşlarının seslerini
Özlemişsin
Şimdi kucaklamalısın sarılmalısın sevgiline
Gözlerinde sevgi pırıltıları
Bırak kendini sevgilinin mavi kucağına
Kulaçlarını atarken kucaklıyor
Hasretle sarılıyor öpüyorsun
Dudakların tuzlu suyun tadını aldı
Vucudundan süzülen sularla
Ayakların suda çıkıp kıyıda otur
Bu güzel doğayı doya doya seyret
Uzun kızıl saçlarından damalayan
Deniz suyu damlaları
Omuzlarından sırtından akarken
Teninden küçük mavi kristal damlaları
Düşüyor kumlara
Gözlerini kapatıp uzan sıcak kumlara
Yüzünden mutluluk okunuyor
Zaten hep mutlu olmuştun
Mutlu günler yaşamıştın deniz kıyısında
Kirpiklerinde tuz kristalleri
Kumsaldaki kızıl saçlı kadın

HAYAT AYIKOL

08-08-2003, 01:41