kumsalda ayak izlerim
yastığımda sacın
her yerde
soluduğum havada bile
kokun var
seni unutmak mümkün mü?
söyle sevgili sen beni unutun mu?
bunca mazimiz
bunca gecmişşimiz
birlikte göz yaşımız
yürüdüğümüz yollarda ayak izlerimiz
anlamlarını bulamadığımız gümsemelerimiz var.
aradan yıllar da gecse
unutamadım seni
kokunu özlüyorum demek isterdim
ama kokun hala bende
aldığım her nefeste saklı
her an beynimde tutuyorum onu...
beni bırakıp giderken
bıraktığın acı dolu günlerin yanında
bir hediye gibi sakladım
ve ne kadar tuhaftır ki
asla yitirmedi tazeliğinden
hala ilk günkü gibi taze,
ilk günkü gibi içime cekerken
hacan doluyor içim...
içimdeki seni hiç bırakamadım ben
ben ne kadar git dessemde
cıkartamadım
gitmedi...
hep kadı olduğu yerde
oldukcada büyüdü kapladığı alan...
ama hala ilk günkü gibi masum
ve hala ilk günkü gibi sevimli....
Kayıt Tarihi : 21.4.2005 02:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!