Kumsalda Kaldı Gözyaşlarım

Gecenin karanlığında yalnızlığımın gölgesinde
beyaza küskün yürek yanışlarımla
yakamoz ışıltılarının aydınlattığı kumsal kıyısındayım.
Kum taneleri avuçlarımdan sıyrılırken daldım derinlere
unutmadım ki hatırlayayım yansımalarındayım.
Sözler yeminler vaadler...
Dindiremedim gözyaşlarımı
susturamadım ahlarımı
mazime sessizce ağladım.
Ben seni kader diye yazmıştım alnıma
gitmeler değildi beni kahreden
sende kalan yarınlarım.
Birkaç satır karalayıp köşelere sakladığımız
kullanmaya kıyamadığımız ajandalar vardır.
Benimde 2007 ajandam vardı
sayfalarında birkaç resim,şiirler
kurumuş beyaz gül yaprakları ile sakladığım anılarım
yanımda olsaydı birkaç sayfaya daha karalama yapabilirim sandığım.
Anlamını yitirmiş ki yanımda değildi
beklemek için hayat çok kısa
bir ajandanın tozlu sayfalarına kiracı bırakamam
fazlasıyla nadasa kaldı yeşersin artık düşlerim.
Ay şaka yaptım
dalgaların şırıltısı beni nerelere sürükledi
neredeyse kendimde inandım
niyetler nevbahar olsada
benim yürek hazanda
nerede bende o cesaret.
Virancı değil imarcı yüreğe sahibim
mayasına göre hamur olur
gitti gidiyor sepetinden alışveriş
nefsinin esiri yüreklere mutluluk verir.
Sözcüklerimi uykuya gönderdim
yoksa alıp başını gidecek çok şey diyecekler
senide ihanetlerine yolcu ettim.
Bu sahilden demir alma vakti geldi geçiyor
haydi Nur yürek
tak sepeti koluna herkes yoluna
mutsuz olmaktansa huzurlu olmak rahatlığıyla
kumsalda kaldı gözyaşlarım...
pervane kelebek misali yanıp biten yanlarım.

Sennur ÇETİN (Elbetbirgün)
22.08.2012/ 01.45