Kumsalda doğan aşkın ölümü

Yakamozlar pırıl pırıldı ya geceleri,
Senin bakışların sanırdım,
Dalardım denizin derinliklerine,
Bir güzel ıslanırdı yüreğim,
Olsun ama, serinlerdim.

Artık Eylül,
Sonu hem de,
Yılbaşına ne kaldı ki,
Kar yağacak,
Ayaz var geceleri.
Adımızı kazıdığımız kayalıklar yosun bağlamış,
Yalnızlık kol geziyor buralarda,
Yakamozlar varken serinliyordum ya denizin derinliklerinde,
Sabah olunca geleceğini biliyordum,
Bekliyordum.
Gitti artık kumsala tepeden çakılan güneş,
Şimdi ufukta görünüyor,
Isıtmıyor da.
Köpük köpük olmuş yakamozlu sular,
Derinliklerinde olmasam da denizin,
Üşüyorum.

Duydum ki başka gözlerde ışıldıyormuşsun,
Yakamozlu geceler olmayacakmış,
Ah o geceler, ümitsizlik artık,
Çok özlüyorum,
Donuyorum,
Olsun ama, sensiz nasılsa ölüyorum.