Kumsalda Bir Veda... Şiiri - Sevnur Şaylan

Gün batarken oturacağım kumsallara...
Mavi deniz,kızıla bulanırken...
Tüm ateşi soğurken kumların...
Oturacağım kumsallara...
Sana yazdığım her şiiri gemi yapıp,
Bırakacağım suya...
Hani belki,
Senin denizlerine varır...
Konuştum dalgalarla,
Götürecekler sana...
Ben gelmesem de,
Yüreğimi koydum sayfalara...
Kumdan evler yapacağım sonra,
İkimizi koyacağım içine.
Deniz her sahile vurduğunda yıkılacak...
Engel olmayacağım,
Zaten yoktun yanımda,
Bir tekme de ben atacağım...
Koşacağım sonra tüm sahilden,
Sana...
Hayalin belirecek karşımda...
''Gel...'' dercesine de gözlerin...
Daha da hızlanacağım sonra,
Düşe kalka...
Suya bata bata ara sıra...
Sonra...
Bir başkası belirecek yanında,
Bir başkası...
Benden sonrası...
Duracağım...
Geri dönemeyeceğim,yakışmaz yüreğime...
Bırakacağım kendimi serin sulara...
Belki de getirecek dalgalar beni sana.
Yokluğunla amaçsız kala,
Bir ceset olup,
Vuracağım olduğun kıyılara...