Kumsalda yürüyorum,
Bomboş, upuzun bir kumsal
Islak kumda kalan ayak izlerim
Sanki geçmişte kalan günlerim
Önümde uzanan kumlar geleceğim
Hoş bir duygu iz bırakabilmek geçmişte
Ve yeni izler bırakmak için yürümek ileriye
Bunları düşünürken kendi kendime
Birden bir rüzgâr esmeye başlıyor
Denizde küçük dalgalar beliriyor
Sonra büyüyor dalgalar, köpürüyor
Islak kumda hızla ilerliyor,
İzlerimi bir bir siliyor
Kumsal yine dümdüz oluyor
İçime bir burukluk doluyor
Kolay değil buna katlanmak
Gözümün önünde geçmişim yok oluyor
Telaşlanıyorum hızla koşuyorum
Bütün gücümle kumlara basıp
Yeni izler bırakıyorum
Çabalarım sonuç vermiyor
Deniz dalgalarıyla saldırıyor
İzlerimi siliyor.
Hayatımı düşünüyorum
Geçen yıllarımı, çabalarımı
Her şey netleşiyor birden gözümde
Islak kumlar “ yaşanan yıllar “
Ayak izlerim “dünyada bıraktıklarım”
Dalgalar “ acımasızca geçen zaman “
Öyleyse bu kadar didinmem, çabalamam
Beyhude mi o zaman
Haziran 2004
Müşfik SaltıkKayıt Tarihi : 26.6.2004 01:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Müşfik hocam ayak izlerin dünyada bıraktıklarınsa yanlış yerlerde yürüyorsun demektir, dalgaların kucağından çık biraz daha öteye gelmeyi dene bak hiç bir dalga silemeyecek izlerini...
Kıyıda yürüyen göze almalıdır izlerinin silinmesini dalgayla!...
Hiç bir zaman beyhude değildir beyhude geçen zamanlardan başka !
Güzeldi... Şaka maka şair oldunuz Müşfik hocam... :))
TÜM YORUMLAR (4)