Uçsuz bucaksız bir yerde uzanıyorum
buzlanıyor kumlarım
bir ses, bir koku
maziden gelen davet.
acı helalin
bağır, ağla
çoş, öyle böyle değil
çocuk gibi coş
bastım, basıyorum izler kapanıyor
yaşlanıyorum
izler çoğalıyor.
siyahken bekliyorum
yaşıyorum, şimdi beyazlıyor.
ben ve kumsal
bir değil, sadece benzeriz......
Kayıt Tarihi : 12.5.2008 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!