Kumruzen… Şiiri - Hayrettin Taylan

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Kumruzen…

Kumruzen…

(en yeni aşkın ta kendisi…kendini yenileyen, sol yanımın güncel bakiresi)

Kapılmış sevdaların fecrindeyim, gözlerin yarına aydınlık. Gözsüz, sensiz, sevdasız yaşamlar viranında anılarımın tohumu düşer nadas bıraktığın yarınlara.
Kıyılara kıyı, algılara deniz bilinç tepesindeyim. Bilinçaltımı kirleten sosyal paylaşım sitelerin filtresini temizliyor amaçlarım.
Kavisli kasvetlerin temizlenmiş havası oluyor bilinç adımlarım.İnsan özüne kadar insan olmalı.Özüne dönüşlerde kirlenmiş kişiliklerin sahilinden uzaklaştım.
-Sonsuzluk kertelerini sunuyor. Kereciklere geliyor tırtıl. Kelebek vadisinde güneş olarak doğmanı bekliyor vuslat.
-Bir kerecik de olsa yanında olmak dünyanın en güzel eylemi olarak yazılıyor yazgımın ortasına.

Bütün yönlerin yörüngesinde son bakışın var.Nereye baksam, son kez bakışının tarafına başım dönüyor.Hani bir daha bakarsın, ya da insan gittiği yerden, yarden yeniden aynı yerden gelir.
Sorgulayış amentüsünü okuyor ebabiller.
-Neden diyor nedenler arası bedenler…

Ayrılıklara ders veren ayrılığın Tamil gerillası gibiyim.İçimdeki doyumsuz benlere karşı savaşmaktayım. Hazların sazında çalınan emelcilerime karşı iç çocuğuma kaliteli yaşamayı sunma savaşındayım.

“Başkalarının hayatlarına gönderdiklerimiz kendi hayatımıza geri gelir.”
Edwin Markham

Geri dönütlerin önünde senden gelen mesajın deşarjıyla huzura bileniyorum.
*Körelmiş yalnızlığıma çarelerinin çakraları uyanışımı dillere hazır kılar.
-İçimde saklı kaldığın zamanların zamansızlık sızısı yüceltiyor umduklarımın ummanını.Sonsuza dek bir çek yazılıyor sana.Ödenmesi benden sonrasına .

*Yanışları izliyor küller.Güllerin yanıyor, gülüşlerinle alev alıyor kul hakkım.
-Affedilmesi gereğen bir kıyıdayım.Kıyı ile uçurum arasında kalmış uçarılarımın düşmemesi için düşlerine kadar senli oluyorum.

Kimsesiz mecnunların kentlerindeyim.Nun masalı okuyan nasırlı elleriyle senin peri olduğun kısımda kısmetimi okuyorum.
Kanamalı bir kanın içinde içimin romansal dilinde kalışına kanıyorum.Kan revan içinde kalışımın özetini sunan perinin aynasında terlenmiş geleceğimi siliyorum.

*Kahrının silinmiş bağrında sol atışlarımı hızlandıran yakınlaşmanın içsel mazisi oluyorum.
-
İtiraf edildiğim sensizliğin güncelerinde cümlelerimi besleyen içsel zenginlik susturmuyor.
-Habire seni yazıyorum.

-Anılardan, anlardan, anladığın ben’den arınma sonundayım.
Bakışların kurşun gibi delse de tek çelse de bitse de sevdamız içimde tükenmiyorsun.
- Yokluğun keşfettim kendimde ulaşamadığım onca duyusal adacığı.

Meğer her şeymişim aslımda kalanlara.Meğer sen bana sunulmuş peri kaderinin masalıymışsın.Meğer ders vermek için huzurumun atlası olup, sonra hüzünlere bulanmış bulantıların Sartresi yapmışsın beni.
Şimdi hiçliğin kurutsa hoşluğunla büyüyen sevi filizlerimi içsel Amazonlarımı kurumaz asla.
-Sen Missisipi gibi içimde akarken sonsuzluk berrağıyla ben kendimle kalıyorum.

-İçimde uçan kumruların sesine ses ver. Kumruluğunun kurlarında kanatsız yaşamlar olamaz. Bu yüzden uçmalısın sıcağıma.

Kadının sevgi sarmaşığı kurumaz; ama onu sulayacak ,onun sarılacak dünyası olmalı.Can erkeği olmalı onun sırığı. Sarmaladıkça yeşillenmeli. Sularına kadar sulak özlemlerle beklenmeli.

-İç çekişlerimin çekimlerinde bütün fiillerini benim için kullansan. Ki derdimi filler taşımazken aşkımı hangi varlık taşır sen düşün.

-Unutulmazlığın mevsimi gibi üşümesin sende kalışım.İklimlere adres olsun sıcağın.Yazlar, aşklar yaşattın.Hep öyle kalmalısın.

Sevgilerin çeşmelerinde marabalık yapan çeşm- i siyahın gölge t’onuyum . Onsuzluğum bu yüzden berrak akar. Bu yüzden lal kaldığım sensizliğin zel’alinden içer yadım. Bu yüzden
tükenecek sevdanın sonrasızlık bağılıyım. Beni bağladığın aşka yenilmiş kendine arınma istasyonuyum. Richter ölçeğine göre ölümsüz sarsıntılar var.
-Can kırıklarının kardeşi olmuş fay kırıkları.Artık bütün sarsılışlarının yaraltı öküzüyüm. Sırtımda bütüncül dünyamızın aşkı.
-Her şey batıl inanç kıyısında.Yeraltındaki öküz sırtındaki aşk tozlarını silince başlıyor depremimiz.

*Eşsiz bir ışığın gölgesinde eşini arayan karanlığın gün yüzü oluyorum.
*Seven gönlün mevzisinde sakiliğin yürür gözbebeklerime. Karşımda kalışının son demlerini sunar.Öylece bakarım hayal içre, üçüncü gözün sonsuzluk bakışıyla.
*Zahir olsam ne yazar ki yüreğimde akan kan gibi içimdeysen hangi yokluğun hamallığı taşır sensizliği.

*Alınyazımla alınmış bir gerçeğin mutlak düşüsün, düşemem aşk uçurumlarında. Aziz olarak geldim bağrına.Aziz olarak sevmeyi kendi mecrasına taşımaya devam edeceğim bütün aşkların eşkali Kumruzen

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 18:06:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Hanife Duman
    Hanife Duman

    çok çok güzel bir yazı

    Cevap Yaz
  • Gülseren Şimşek
    Gülseren Şimşek

    Bugüne kadar okuduğum en güzel şiirdi.Ne güzel ifade etmiş şair aşkı...ancak bu kadar anlatılırdı.Aşk yaşamak güzel ...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Hayrettin Taylan