-Pelin’e…
Bir İstanbul seni tanımak için
Elli yıl mı gerekliydi bilmem elli..?..
Yetmedi mi Sirkeci garında
Yüke koşan arkalıklı hammallar?..
Zabıtalarla saklambaç oynayan
Yılgın işportacılar Eminönü’ndeki.
Bir çığlık atmıştım sizler için…
Hayatın şarampolünden yuvarlanan güzeller.
Karaköy’deki, Dolapdere’deki….
"İstanbul, İstanbul demeyin…”
Demem de hiç boşa değildi…
Hani artık kalmamış altını da;
Gökdelenler el koymuş taşına, toprağına.
Siz bakmayın Kız Kulesi şakası yapan
Şiirin matrak çocuğu Sunay’a.
Martılar da varmış Haliç’in koy/n/unda.
Tan yeri gibi ışıyan, çoğalan;
Eskimeyen gülümsemeleriyle
Çırpınıp çırpınıp duruyorlarmış,
Yaralı o güzelin sülün gibi boynunda…
Taş taşın üstünde kalmadı o sabah…
Zaman gebeydi sarsıntılara.
Fırtınalara tutulduk, kasırgalara;
Yer yerinden oynadı ki o can pazarında;
Yıkıldı bir ekim vurgununda sevdamızın sarayı;
Oluk oluk kan akıttık gözlerimizden yaş değil;
Uçurumlar açıldı, heyelanlar…
Bir yıldız elimizden kayıp gitti o sabah.
Yönümüzü çevirdi bu hayat oyununda.
Acılar da böyle kalleş mi olurmuş?
Diyorum İstanbul sana diyorum!..
Mırazını almadan mutluluktan yana;
Takılıp da gitti martılar bir çocuk şenliğine!
Bu sefer seni tanıdım ben İstanbul…
Kumrulu Yokuşu’nda bir başka vuruldum.
Damla akmaz kanım artık bu dar sokaklarda.
Toplamış topuyla, tüfeğiyle zulüm,
Her yönümü çevirdiğimde gelir üstüme üstüme;
Kurşunlanır dururum en ıssız dağlarda.
Kaldı mı artık çifti, üçü - beşi?
Martılar uçmuş artık bu kıyılardan.
Bu kitap bir kitap değil artık!..
Auschwitz’de dönen bir felaket hüsranı;
Atom bombası Nagasaki’ye atılan.
İstanbul’a esen Halepçe rüzgârı.
Kumrulu Yokuşu’nda aklım kaldı bu sabah
Nerden çıktı bu kız karşıma nerden!
Derler yirmi bir, yirmi iki yaşında.
Duymuştum bir muamma, kanlı bir çıkın.
Bir acı değirmeninde döner ha durur
Kalmadı vallahi aklım başımda.
Böyle mi yazılmalıydı hayatın tarihi.
Zamanı döndürsen dönmez ki geri…
Taşan bir sel olup acıların hükmünde,
Tarihe not düşse de nice ceng/iz;
Yenilmeye mahkûmdur sevgi savaşımları…
İsmine yakışan bir şölen mi bu İnsancıl?
*(İnsancıl dergisi/sayı:375/Ekim 2021)
Kayıt Tarihi : 4.10.2021 00:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayattan ayrılma kararı veren sevgili Pelin'imizin şiire düşen karanlığı....
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!