Yorgunluğu çökünce bir dönemin
hareler katmerleşti göz altlarında
bakışlar saplanınca bir duvara
bilezik taktın kumruların ayağına
Aydınlansın yüzün aydınlansın
anlattıkların bir bir aklımda
çözeceğim düğümleri
uçuracağım seni şu sonsuzlukta
Çok üzüldün, çaresiz, soluksuz kaldın
kanamıştı yüreğin, paramparçaydı gözlerin
seni bulduğumda
Çürümüş onlar hep çürümüş
sensin aydınlık olan
hep sen kalacaksın
kırlarda koşacak, kelebeklerle oynayacaksın
şen kahkahalar uzak değil inan
kumruların ayağına bilezik takacaksın
Aydınlansın yüzün aydınlansın
anlattıkların bir bir aklımda
çözeceğim düğümleri
uçuracağım seni bu sonsuzlukta
Bir sen, bir ben bir de kumrular
hatırlanacak başka ne var?
28 Mart 1988
Ahmet Hakan YılmaztürkKayıt Tarihi : 18.3.2004 00:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!